Renowacja budynku – misja i wyzwanie
W wielu miastach zachowały się stare budynki, które niegdyś były ozdobami i perełkami architektonicznymi. Z biegiem lat owe budynki niszczały, a w ich okolicy budowano bloki z wielkiej płyty i szklane biurowce. Na szczęście zarówno prywatni inwestorzy, jak i władze miast inwestują w renowację kamienic czy starych budynków użytkowych. Dla nas, architektów, to wielkie wyzwanie, ale i misja, w której musimy znaleźć wspólny mianownik dla kilku celów.
Bezpieczeństwo
Najważniejsze w projektowaniu i planowaniu prac renowacyjnych jest postawienie sobie za cel bezpieczeństwa użytkowników budynków. Stan obiektów jest często bardzo zły. Każdego roku w mediach pojawiają się informacje na temat katastrof w starych kamienicach oraz pustostanach. Często władze miast nie mają wiedzy na temat stanu budynków i tego, co właściwie należałoby w nich naprawić. Dlatego istotne jest zrobienie pełnego rozeznania i stworzenia projektu, który będzie zakładał naprawę wszelkich usterek i zlikwidowanie niebezpieczeństw. Budynek zresztą nie zostanie oddany do użytku, jeżeli nie będzie spełniał wymogów przeciwpożarowych czy nie zostanie zaakceptowany przez kontrolę Inspektoratu Sanitarnego.
Drugie życie
Po renowacji budynek otrzymuje drugie życie. Podczas projektowania kierujemy się potrzebą ocalenia dawnych cech obiektu – jego formy i materii. Często bierzemy pod uwagę także tereny zielone znajdujące się wokół budynku, próbując nawiązać do ich dawnego charakteru jednocześnie nieco je unowocześniając.
Naszym ostatnim, zakończonym projektem z tego obszaru był projekt remontu elewacji Centrum Młodzieży im. Henryka Jordana, które znajduje się przy ul. Krupniczej 38 Krakowie.
Kamienica po remoncie.
Kamienica, w której mieści się Centrum, znajduje się w krakowskiej dzielnicy Stare Miasto. Do połowy XIX wieku obszar ten wyglądał dość skromnie. Przeważały na nim budynki mieszkalne, znajdowała się także karczma oraz dom cechowy garncarzy. Od lat 90. XIX wieku zaczęto budować tam kamienice mieszkalne o cechach modernizmu i historycyzmu. Budynek pod numerem 38 powstał w 1912 roku. Zaprojektowali go dwaj architekci z Krakowa: Józef Pakies oraz Wacław Krzyżanowski. Ich współpraca to realizacja wielu budynków o cechach modernistycznych i klasycyzującego modernizmu.
Pracę nad projektem rozpoczęliśmy od rozeznania jaki był pierwotny kolor elewacji i charakter całego budynku. Należało uwzględnić wymianę starych cegieł, impregnację biobójczą, zabezpieczenie elewacji hydrofobowo, co zapobiega wnikaniu wilgoci. W projekcie uwzględniliśmy także uzupełnienie ubytków fasad, wymianę balkonowych balustrad na nowe, wymianę gzymsów, rynien itd.
Widok na budynek po remoncie.
Renowacja budynku przy ul. Krupniczej nadała mu nowe życie oraz uzupełniła odnawianą infrastrukturę ulicy. Obecnie pracujemy nad renowacją zabytkowego dworca w Strzegomiu, czym z pewnością pochwalimy się niebawem.