[:pl]

Słowo „loft”, pochodzące z języka angielskiego, odnosi się bezpośrednio do terminów: poddasze, strych. W znaczeniu ogólnym jest to urządzona przestrzeń, obecnie najczęściej mieszkalna, w dawnych pomieszczeniach poprzemysłowych, np. fabrykach czy magazynów.

Pierwsze wzmianki o zasiedlaniu terenów poprzemysłowych datowane są na rok 1932 i związane są z wielkim kryzysem w Stanach Zjednoczonych. Zjawisko „apartment loft” zaczęło funkcjonować w latach 60. XX wieku, gdy po upadku wielkiego przemysłu budynki fabryczne przejmowali półlegalnie artyści. W latach 80. postindustrialne dzielnice amerykańskich miast można było już opisać jako tętniące życiem ośrodki artystyczne. Można powiedzieć, że „loft” obrazował już nie tylko określone miejsce, ale również styl życia.

Historia loftów w Polsce jest stosunkowo krótka. Za symboliczną i pierwszą przestrzeń tego typu uznaje się Bolko Loft, dawną lampiarnię, budynek należący do zakładów górniczo-hutniczych w Bytomiu, dostosowany do nowej funkcji mieszkaniowej. Adaptacja i rewitalizacja terenów poprzemysłowych w istniejącej tkance miejskiej stanowi obecnie atrakcyjną alternatywę dla typowego budownictwa.

By nadać wnętrzu styl loftowy nie musimy koniecznie mieszkać w pofabrycznym mieszkaniu na przedmieściach miasta, jednak nasze „M” powinno spełniać kilka warunków. Jednym z ważniejszych aspektów są sufity. Loft to przede wszystkim przestrzeń. Jeżeli brakuje nam powierzchni w postaci cennych metrów kwadratowych, idealną sytuacją jest wyższa niż standardowo wysokość w świetle pomieszczenia. Bardzo dobrze, jeśli mamy duże okna ze szprosami przypominającymi (najczęściej) stalową wielopolową stolarkę okienną. Mieszkanie w stylu loftowym to przestronne wnętrze, duża powierzchnia bez ścianek działowych. Bardzo często wnętrze posiada umownie zaznaczony podział na strefy o różnej funkcji. Nie oznacza to jednak, że obowiązkowo musimy wyburzyć wszystkie ściany tworząc jednoprzestrzenne wnętrze. Ciekawym i efektownym rozwiązaniem jest ściana w postaci przeszklenia. Formalnie dzieli przestrzeń jednocześnie tworząc iluzję otwartego wnętrza. Na podłodze możemy położyć parkiet przemysłowy, żywicę epoksydową lub pozostawić zwykłą betonową wylewkę i odpowiednio ją zabezpieczyć. Charakterystyczne dla tego typu wnętrz są cegła oraz beton, niewykończone granice między tynkiem a murem, odkrywanie elementów konstrukcyjnych budynku. Prostym zabiegiem jest również pozostawienie na wierzchu instalacji elektrycznej, podkreślając tym samym charakter wnętrza.

Przestrzeń loftowa lubi łamanie konwencji i pozwala łącznie akcesoriów w różnych innych stylach. Meble wykonane z europalet zestawione z designerskim elementem w postaci mebla wypoczynkowego wprowadzają do wnętrza ciekawe kontrasty. Monochromatyczna baza w postaci ścian i podłóg staje się tłem dla mebli, które z założenia mają być główną ozdobą wnętrza.

Podsumowując, surowe materiały, przemyślane zagospodarowanie przestrzeni oraz oszczędna ilość ciekawych i wyrazistych dodatków zdaje się być podstawowym przepisem na aranżację wnętrza w stylu loftowym.

Iza Tolko / interior architect w SUMA Architektów

wiecej wizualizacji projektu znajdziecie tutaj : zapraszamy do galerii

Kopiowanie treści artykułu lub jego fragmentów bez zgody autora zabronione.[:]